با سلام

با اینکه الان همه جا شده تلگرام و اینستاگرام ولی احساس می کنم واسه نوشتم خاطره هیچی وبلاگ نمیشه. وقتی هرچند وقت یکبار میام به وبلاگم سر می زنم حس خوبی دارم. آبان سال 98 ماه پر سروصدایی شده. قیمت بنزین هزار تمن به 3 هزار تمن افزایش یافته حالا کلی اعتراض که شده بماند. امسال پاییز آبانش رو خیلی سرکش کرده هوا بسیار سر شده حتی برف هم اومده الان که توی دفترم نشستم دارم این مطلب رو مینویسم داره برف میاد. البته انکار نمی کنم که خواب هوای سرد اون هم سرمای برفی خیلی عالیه به خاطر همین هم صبح خواب موندم و دیر اومدم سرکار. این روزها هم که نزدیک سررسید خونم شده و دیگه نمیخوام توی اون خونه باشم میخوام خونه م رو عوض کنم واسه همین کلی درگیر پیدا کردن یه خونه ی بهترم از دیوار و شیپور گرفته تا املاکی ها. با این افزایش بنزینی که اعمال شده نمیدونم دوباره قراره چه بلایی سرمون بیاد ولی مطمئنم اوضاع بهتر نخواهد شد.

دیروز رفتم یه مغازه ای لباس بخرم مغازه ای که رفته بودم بن کارت شرکت رو قبول می کرد. با کلی غرور رفتم داخل یک شلوار و کت و سویشرت انتخاب کردم قبل از اینکه برم حساب کنم کاملا اتفاقی چشمم به قیمت ها افتاد قبلش با خودم گرفتم فوقش کل کارت بن رو خالی می کنم اگه کم بود خودمم یه چیزی میزارم روش ولی با قیمت های که دیدم متوجه شدم که بن هیچی باید کل حقوقم رو هم بدم. حالا بیا و درستش کن !! رفتم دوتا کت دیگه تست کنم شاید چیزی به ذهنم برسه بتونم بپیچونمش لامصب طرف هم فکر میکرد خیلی پولدارم اصلا ولم نمیکرد وقتی قیمت هارو دیدم فهمیدم چرا انقد تحویل میگیره. فرشته نجاتم شد یکی از دوست هام،بهم زنگ زد منم یک نقشه کشیدم یه جوری باهاش صحبت کردم که خانمم هستش ولی کلی شاکیه چرا بدون اون رفتم لباس بخرم منم گفتم باشه الان میام دنبالت. خلاصه از مغازه زدم بیرون و خودم به دوستم زنگ زدم ماجرا رو واسش تعریف کردم.

نمی دونم کی داره این رو میخونه ولی مهم نیست مهم اینه که از اون فاجعه جان سالم به در بردم.

بهترین ها رو برای بهترین ها آرزو می کنم

28 آبان 98